LARAWAN
by Ver Navarro
SIMULA NG MASILAYAN ANG IYONG LARAWAN,
NAMALIK-MATA AKO'T DI MAKALIMUTAN,
SA GANDA AT HUGIS NG MUKHA'T KUTIS.
PINAY NA TUNAY NA MA-IHAHANAY
NAMANGHA AKO SA GANDA MO SINTA,
SA AKING PAGTULOG AKO'Y NABUBULABOG.
NANG LARAWANG NAIS AT PUSONG TUMATANGIS,
TINGNAN AT LAPITAN ANG LARAWANG LAAN,
SA MAY DURUNGAWAN UPANG MAHANGINAN.
NANG HANGING SILANGAN PUNO NG KAPALARAN,
NAG-AALINLANGAN MAKA-USAP KUNG KAILAN,
KAHIT SA PANAGINIP IYONG PAKINGGAN.
ANG MATA MONG ANGKIN TUMAWAG NG PANSIN,
PISNGING MALAROSAS AT NGITING MARIKIT,
KABIGHA-BIGHANING PARANG LAKANBINI.
MALAYO MAN AKO SA IYO IROG KO,
MAKITA ANG LARAWAN AKO'Y NASA PARAISO,
ISA-ISIP MAHAL KO, AKO AY PARA SA IYO.
LARAWAN MONG ITO AY ITATABI KO,
SA PUSO'T ISIP AT PAGSINTANG HIMIG,
LAGING MAY PAG-IBIG SA LARAWANG INIIBIG.
ORIGINAL VERSE BY VIRGILIO
A. NAVARRO
I DEDICATE THIS POEM TO MY WIFE .